Елисие Поповски – Марко (Маврово, Гостиварско, 13 јули 1907 – Скопје, 9 ноември 1972) бил македонски комунист, учесник во Шпанската граѓанска војна и во Народноослободителната војна (НОВ). Бил делегат на Првото заседание на АСНОМ и носител на Партизанска споменица 1941.
Поповски станал член на КПЈ во 1936 година, откако од 1934 година бил активен во прогресивното работничко движење. Учествувал во Шпанската граѓанска војна како доброволец во 129-та интернационална бригада, пристигнувајќи од Југославија на 15 јули 1937 година. По крајот на војната, бил затворен во логор за шпанските доброволци во Франција од 1939 до 1941 година.
По враќањето во Југославија, се вклучил во Народноослободителната борба (НОБ) на Србија. Бил командант на Топличкиот партизански одред и заменик политички комесар на Озренскиот партизански одред. Во април 1943 година пристигнал во Македонија, каде што бил политички комесар на Првата оперативна зона на НОВ и ПОМ и член на Главниот штаб на НОВ и ПОМ. Во ноември 1943 година водел преговори со Германската команда од Струга за размена на заробеници. Во август 1944 година учествувал на Првото заседание на АСНОМ.
По Ослободувањето, Поповски бил на разни политички позиции, меѓу кои и раководител на УДБ-а во Македонија до 1952 година. Починал во Скопје на 9 ноември 1972 година.
Во негова чест, Средното училиште за внатрешни работи, основано во 1971 година, го носи неговото име.
