Пишува: Тодор Кацаров, борец за социјална правда
Капитализмот како систем фаворизира луѓе кои веќе поседуваат богатство и ресурси, овозможувајќи им дополнително да ја консолидираат својата моќ и влијание додека ги маргинализираат помалку среќните. Ова создава маѓепсан круг каде богатите стануваат побогати на сметка на сиромашните, зголемувајќи го јазот меѓу оние што имаат и немаат и продолжувајќи ги системските неправди.
Покрај тоа, фокусирањето на капитализмот на профит често доаѓа на сметка на човековата благосостојба. Во немилосрдниот стремеж кон акумулација на капитал, корпорациите им даваат приоритет на краткорочниот профит пред долгорочните размислувања како што се правата на работниците и нивната благосостојба. Ова резултира со експлоататорски трудови практики, деградација на животната средина и непочитување на благосостојбата на идните генерации.
Акцентот на капитализмот на индивидуалната акумулација на богатство поттикнува култура на алчност и материјализам, каде успехот се мери исклучиво според нечиј финансиски статус. Ова води до општество опседнато со консумеризам, каде среќата се поистоветува со акумулација на материјални поседи, а не со значајни односи, личен раст или колективна благосостојба. Оваа опседнатост со материјалното богатство не само што го продолжува циклусот на незадоволство и незадоволство, туку и ги отуѓува поединците од нивните заедници и поттикнува чувство на изолација и осаменост.
Понатаму, немилосрдната потрага по пари на капитализмот ги овековечува системите на моќ и привилегии. Влијанието на парите во политиката им овозможува на богатите поединци и корпорации да манипулираат со политичкиот процес во нивна полза, дополнително зацврстувајќи ги своите позиции на моќ и задушувајќи ги гласовите на маргинализираните и обесправените. Ова ги нагризува темелите на општеството и го овековечува системот каде што интересите на богатата елита имаат предност пред потребите на мнозинството
Бескрајната потрага по пари во капитализмот има далекусежни негативни последици кон општеството. Тој ги влошува економските нееднаквости и дава приоритет на профитот пред луѓето но и негува култура на алчност.
Како такво, императив треба да биде да се оспори и критикува капиталистичката парадигма и да се залагаат за алтернативни економски системи кои даваат приорите на социјална правда .
