Цените на пченицата скокнаа бидејќи се појавија вести дека Русија дозволи договорот за жито, постигнат со посредство на ОН, да истече на полноќ, по време на Истанбул, означувајќи го крајот на хуманитарниот коридор управуван од Турција, кој дозволува украинските жита да се извезуваат на глобалните пазари. Русија оттогаш потврди дека договорот е „раскинат“.
Она што формално се нарекуваше Црноморска иницијатива за жито веќе беше продолжено за повеќекратни кратки чекори од нејзиното спроведување во јули 2022 година. Кремљ потврди во изјавата на Дмитриј Песков: „Црноморските договори престанаа да важат денес. Како што рече претседателот на Руската Федерација претходно соопшти дека крајниот рок е 17 јули“.
„За жал, делот што се однесува на Русија во овој Црноморски договор досега не е спроведен. Затоа, неговиот ефект е прекинат“, продолжи претседателскиот портпарол. На крајот, ова ќе изврши многу поголем притисок врз Киев, веќе во екот на неуспешната контраофанзива, што најверојатно е стратешката цел на Русија во суспендирањето на договорот.
Но, Песков сугерираше дека може повторно да се имплементира доколку се исполнат условите на Русија за продолжување, имено способноста на земјата безбедно да извезува сопствени прехранбени производи, откако Москва долго време ги изрази своите приговори, што вклучува обвинување на Украинците за поставување поморски мини во коридорот на Црното Море.
„Штом ќе биде завршен рускиот дел, руската страна веднаш ќе се врати на спроведувањето на овој договор“, рече Песков. Тој понатаму го опиша договорот како „де факто запрен“ – повторно сугерирајќи ја можноста за брзо продолжување по преговорите кои ќе ја решат загриженоста на Русија.
Во моментов има шпекулации дека новиот напад на Кримскиот мост (исто така познат како мостот на теснецот Керч) беше последната капка, но Москва ја минимизира врската.
Реакцијата на Белата куќа беше да се каже дека Москва го користи договорот за жито како „оружје“ – како што изјави државниот секретар Антони Блинкен. Путин, од своја страна, се пожали дека извозот на храна не оди во земјите на кои им е најпотребна, во Африка и на Блискиот Исток, туку наместо тоа во преферираните западни партнери на Киев во Европа, кои се зафатени со снабдување со оружје на бојното поле.
Превземено од: Pari.mk