Пишува Тодор Кацаров, борец за социјална правда
Илузијата за избор стои како основен дел на капитализмот кој прави блескав спектакл кој ветува автономија и разновидност. Сепак, по повнимателна проверка, оваа треперлива фасада се открива како умно конструирана илузија, прикривајќи го сеприсутниот стисок на системот кој напредува и опстојува со контрола и униформност.
Во неговото јадро, капитализмот го промовира принципот на избор односно на пазар преполн со низа производи и услуги наводно прилагодени на индивидуалните преференции. Сепак, вистината се крие под овој лажен привид на изобилство. Зад безбројните опции лежат неколку конгломерати кои поседуваат огромна моќ, манипулираат со перцепциите на потрошувачите и ги контролираат достапните избори. Она што се појавува како разновидност на разновидноста, во реалноста, умно курирано мени дизајнирано да ги овековечи агендите водени единствено од желбата за профит.
Оваа монополска контрола врз изборот се протега многу подалеку од пазарот. Во политичката сфера, илузијата на избор опстојува во границите на системот кој се грижи првенствено за интересите на привилегираните. Наводната селекција помеѓу политичките партии честопати ја маскира конвергенцијата кон политиките што ги штитат корпоративните интереси, овековечувајќи ги социо-економските нееднаквости и маргинализирајќи ги алтернативите што го предизвикуваат статус квото.
Покрај тоа, медиумите,како наводен бастион на различни перспективи, стануваат плен на канџите на капитализмот. Нивната корпоративната сопственост ги диктира уредничките наративи, обликувајќи го јавното мислење и ограничувајќи го спектарот на достапни информации. Критичките гласови кои ги доведуваат во прашање основите на капитализмот или се залагаат за системски промени се маргинализирани, удавени од безличноста на мејнстрим содржината водена од профит.
Последиците од оваа илузија се далекусежни. Тоа го зајакнува циклусот на потрошувачка кој дава приоритет на профитот пред социјалната благосостојба, продолжувајќи ги нееднаквостите, деградацијата на животната средина и општествените поделби. Илузијата на избор, внимателно направена во рамките на капитализмот, ја задушува вистинската иновација, го потиснува несогласувањето и го ограничува истражувањето на алтернативни социо-економски модели.
За да се ослобододиме од оваа произведена илузија, потребно е презамислување на нашите социо-економски структури. Тоа првенствено бара оспорување на монополистичката контрола која ја ограничува вистинската различност и го попречува напредокот. Вистинскиот избор не е само одредена низа, туку слобода да се истражува , да се иновира и да се обликува општество кое има приоритет на колективната благосостојба пред маржите на профит
Разоткривањето на илузијата за избор во капитализимот е само мал дел од еден процес колективно будење, кое бара реевалуација на нашите вредности осносно застапување на систем кој дава приоритет на правичноста одржлисвоста и човечкото достоинство пред немилосрдниот стремеж за профит.
