Го „обравме бостанот“. Топењето на огромната ледена покривка на Западен Антарктик очигледно ја поминало точката од која нема враќање и може да биде „неизбежно“, објави новата студија во понеделникот. Всушност, поради климатските промени предизвикани од човекот, ледената покривка на Западен Антарктик ќе продолжи да ја зголемува стапката на топење во остатокот од овој век, без разлика колку ја намалуваме употребата на фосилни горива, се вели во студијата, објавена во рецензираното списание Nature Climate Change.
„Изгледа дека сме ја изгубиле контролата врз топењето на ледената покривка на Западен Антарктик“, рече водечкиот автор на студијата Кејтлин Натен, океанограф од Британското истражување на Антарктикот. „Ако сакаме да го зачуваме во неговата историска состојба, ќе ни требаа акција за климатските промени пред неколку децении“, рече таа.
Колапсот на ледената покривка е загрижувачка климатска пресвртна точка, велат експертите, бидејќи има потенцијал да го подигне глобалното ниво на морето до пет метри. Иако целосното топење би траело стотици години, би било доволно да се преобликува каде и како луѓето живеат во иднина, рече Натен.
Низ целиот свет, милиони луѓе живеат во близина на брегот, а овие заедници ќе бидат многу погодени од порастот на нивото на морето.
Натен и нејзините колеги користеле компјутерски симулации за да го одредат идното топење на ледената покривка од Западен Антарктик, предизвикано од океаните. Дури и во најдоброто сценарио од 1,5 степени Целзиусови пораст на глобалната температура, топењето ќе се зголеми три пати побрзо отколку во текот на 20 век.
Ледената покривка на Западниот Антарктик е најголемиот придонесувач на Антарктикот за зголемувањето на нивото на морето. Загубата на мразот е предизвикана од интеракциите со Јужниот Океан, особено во Амундсенското Море.
Оваа студија „го претставува најсеопфатниот сет на идни проекции за затоплување во Амундсенското Море досега“, напиша Тајмур Сохаил од Универзитетот во Нов Јужен Велс во придружната колумна во Природата за климатски промени.
Студијата на Натен се концентрираше на делот од ледената покривка на Западниот Антарктик кој е најзагрозен од топење одоздола, во близина на Амундсенското Море. Ја вклучува огромната ледена полица Твејтс која се топи толку брзо што го доби прекарот „глечерот Судниот ден“.
Ледените полици како Thwaites се лебдечки мраз што ги задржуваат ледените плочи на копно. Ледените полици играат важна улога во поткрепувањето или забавувањето на протокот на глечерите кон морето. Штом овие ледени полици ќе се стопат, нема ништо да ги спречи глечерите зад нив да течат во морето.
ШТЕТАТА Е ВЕЌЕ НАПРАВЕНА
Студијата на Натен не пресметала колку мраз ќе се изгуби, колку ќе се подигне нивото на морето и со која брзина. Тој дел од Антарктикот „е осуден на пропаст“, рече научникот за мраз од Универзитетот во Калифорнија Ирвин, Ерик Рињот, кој не беше дел од студијата. „Штетата е веќе направена“.
Водечкиот автор на студијата Натен е песимист. „Не гледам многу надеж. Но, тоа е она што ми кажува науката. Така, тоа е она што треба да му го соопштам на светот“.
Заедно, ледените плочи на Антарктикот и Гренланд содржат повеќе од 99% од копнениот мраз и над 68% од свежата вода на Земјата, според Националниот центар за податоци за снег и мраз. „Ако глобалните емисии продолжат со нивната сегашна брзина, ледените плочи на Земјата се ранливи на масивни загуби на мраз што би можеле значително да го подигнат нивото на морето“, предупреди центарот за податоци.
Ледената покривка на Западен Антарктик е само една од ледените плочи на континентот: ако се стопат сите ледени плочи на Антарктикот – што не е предвидено – глобалното морско ниво би се зголемило за околу 200 стапки.
Бидејќи колапсот на ледената покривка на Западниот Антарктик сега се чини неизбежен, „за креаторите на политиката, клучното прашање сега не е само како да се ублажат климатските промени, туку и, сè повеќе, како да се прилагодат на неизбежните ефекти од климатските промени“, напиша Сохаил. Без оглед колку човештвото сега успее во намалувањето на емисиите на стакленичките гасови, клучното и огромно пространство на антарктичкиот мраз е веќе осудено на неминовно топење.
Превземено од: Pari.mk